Nuklearna medicina
Nuklearna medicina kao interdisciplinarna klinička grana, prestavlja primer integracije medicinskih i drugih naučnih disciplina (fizika, hemija, nuklearna elektronika, nauke o kompjuterima) u cilju proučavanja funkcije i strukture organa.
Dijagnostičke procedure
Nuklearno medicinski metodi su jednostavni, oni su neinvazivni, i najčešće nije potrebno ništa više od intravenskog ubrizgavanja radiofarmaka. Pri tome su sporedna neželjena dejstva vrlo retka, morbiditet zanemarljiv, a mortalitet ustvari ne postoji.
Najčešće dijagnostičko medicinske procedure koje kod nas možete uraditi:
- SPEKT MIOKARDA OPTEREĆENJE
- RADIONUKLEIDNA VENTRIKULOGRAFIJA - EF
- SCINTIGRAFIJA SKELETA (KOSTI)
- STATIČKA SCINTIGRAFIJA BUBREGA DMSa
- DINAMSKA SCINTIGRAFIJA BUBREGA DTPa
- INDIREKTNA MIKCIONA CISTOURETEROGRAFIJA
- SCINTIGRAFIJA JETRE
- SCINTIGRAFIJA KRVNIH PROSTORA JETRE - BLOOD POOOL
- SCINTIGRAFIJA ŠTITASTE ŽLEZDE 99mTc
- SCINTIGRAFIJA ŠTITASTE ŽLEZDE 131J
- SCINTIGRAFIJA CELOG TELA 131J
- SCINTIGRAFIJA PARATIROIDNE ŽLEZDE
- SCINTIGRAFIJA PLUĆA
- SCINTIGRAFIJA SRŽI NADBUBREGA - MIBG
- LEČENJE HYPERTHYREOSIS
Interdisciplinarni pristup
Za što efikasniju dijagnostičku nuklearnu medicinu osnovno je da lekar specijalista ove vrste medicine jasno shvati klinički problem, utvrdi opravdanost ispitivanja i odabere najadekvatniji dijagnostički zahvat.
Nuklearna medicina može arbitrarno da se podeli na dijagnostički i terapijski deo. U svetu se toliko brzo razvija da se već razgranava u nivo subspecijalizacija, kao što je nuklearna kardiologija, nuklearna gastroenterologija, nuklearna endokrinologija, nuklearna pulmologija, nuklearna nefrourologija, nuklearna neurologija, nuklearna onkologija i dr.
Nasuprot opštem pogrešnom shvatanju da unošenje radioaktivnih izotopa izaziva veće ozračenje organizma nego transmitovano zračenje, doza ozračenja bolesnika najčešće je mnogo manja nego pri radiološkim ispitivanjima. Velika prednost nuklearne medicine je da posle unošenja dijagnostičke doze, doza ozračenja koju primi bolesnik ostaje ista, bez obzira na broj funkcionih ili scintigarfskih ispitivanja koja treba da se urade. To je potpuno suprotno radiološkim ispitivanjima, u kojima radijaciona doza direktno zavisi od broja dijagnostičkih ispitivanja.